بررسی مشکلات ژئوتکنیکی بزرگراه شمالی تبریز (پاسداران) و ارائه راهکارهای آن

همواره ساخت و بهره برداری مناسب از پروژه های مهندسی نیازمند یک سری مطالعات جامع و گسترده پایه و اولیه می باشد که عدم توجه کافی به این فاز از مطالعات قطعا عواقب جبران ناپذیری را در طول زمان سرویس دهی برای پروژه ها تحمیل خواهد نمود. راهها نیز به عنوان یکی از پروژه های بزرگ مهندسی از این قاعده مستثنی نبوده و به دلیل گستردگی طول آنها بر روی عوارض طبیعی همانند دره ها، تپه ها، رودخانه ها و نیز عوارض زمین شناختی شامل گسله ها، چین ها، زمین لغزش ها و نیز سایر عوامل نیازمند مطالعات جامع و کامل قبل از طراحی جهت ارائه یک طرح مناسب و کارا می باشند. بزرگراه شمالی تبریز ( پاسداران ) به سبب وجود عوارض و پدیده های متنوع طبیعی و زمین شناختی در طول مسیر با وجود گذشت چندین سال از زمان بهره برداری آن اکنون مشکلات و مسائل عدیده ای را بر خود شاهد است. از جمله این مشکلات می توان به نشست قسمت هایی از جاده و ایجاد ناهمگونی بر روی آسفالت، وجود انواع تراکهای خرابی در سرتاسر جاده، انواع زمین لغزشهای جزئی و کلی دامنه های منتهی به مسیر، مخاطرات ناشی از عدم پایداری ترانشه های سنگی کنار جاده و بسیاری دیگر اشاره کرد. هدف از این تحقیق بررسی علل مشکلات موجود و پیشنهاد راهکار های مناسب عملی جهت بهسازی بزرگراه می باشد. با توجه به گستردگی طول جاده و تنوع مشکلات موجود در اینجا سعی گردیده است پس از بررسی اجمالی مسائل بزرگراه، دو قسمت مسئله دار انتخاب و به طور تفضیلی مورد بررسی قرار گیرد. به عنوان مطالعه موردی یک قطعه معروف به " دپوی ارم" به علت وجود نشستهای عمقی در آسفالت و ترکهای فراگیر مورد مطالعه قرا گرفت و پس از بررسیهای محلی و حفر گمانه های ژئوتکنیکی و انجام آزمایشات صحرایی و آزمایشگاهی با تحلیل نتایج حاصله و بررسی انواع روشهای بهسازی بسته به نوع خاک بستر در نهایت روش تراکم دینامیکی سریع پیشنهاد گردید. همچنین به عنوان دومین مورد پایداری شیروانی سنگی معروف به "یوسف آباد" مورد تحلیل قرار گرفت. برای این ناحیه پس از انجام یک سری برداشتهای محلی از ترکها و درزها و بررسی مشخصات آنها نسبت به مدلسازی در نرم افزار udec که بر پایه المانهای مجزا district element برنامه ریزی گردیده است اقدام و پس از تحلیل مدل اولیه با استفاده از سنگ دوز و شاتکریت پایدار سازی گردید.